Kırklareli
Meryem Yelekçi'nin nezdinde sene evvela rahatsızlanması dolayısıyla Demirköy ilçesine ilişkin Beğendik köyünden Lüleburgaz Ramazan Yaman Huzurevi'ne yerleşen çift, birbirlerine duydukları muhabbet ve nazikâne dikkati çekiyor.
Muttalip Yelekçi, huzurevinde yatağa bağımlığı eşinin bakımlarını yapıyor, yiyeceklerini yediriyor.
Zaman devir yaşlılar yurdu mensubunun sebebiyle tekerli sandalyeye bindirdiği eşini koridorda gezdiren Yelekçi, göz içinde elini tuttuğu eşine deneyimsizlik yıllarını anlatıyor.
Muttalip Yelekçi, AA muhabirine, 1953 senesinde dünürcü usulüyle tanışarak evlendirilmiş olduğu eşiyle baş döndürücü bahtiyar seneler geçirdiklerini söyledi.
Eşini 69 sene evvela geçmiş görmüş olduğu heyecanla sevdiğini tamlayan Yelekçi, eşiyle birbirlerinin elini tek devir bırakmadıklarını tabir etti.
Yelekçi, deneyimsizlik yıllarında rençperlik yaparak geçimlerini sağladıklarını, arpa, orak, mısır, harman, odun getirme derece rastgele şeyi eşiyle beraberce yaptıklarını anlattı.
"Eşim gözlerini kapayana derece ona bakacağım"
Eşinin hastalığı dolayısıyla nezdinde senedir yaşamlarını huzurevinde geçirdiklerini vurgulayan Yelekçi, "Elini tek bırakmıyorum, kendim besliyorum eşimi. Onu aç bırakmam tek zaman. Bazen kızdırıyor beni, kemirmek istemiyor. Aç durmasını istemiyorum. Yemek yediğinde rahatlıyorum, seviniyorum." dedi.
Eşiyle muhabbet ederken devir zamane duygulandığını özetleyen Yelekçi, şu şekilde konuştu:
"Son senelerde hitabı da bitti. Ben konuşuyorum, anca bakıyor. Eski yılları ona anlatıyorum. Bazen deneyimsizlik yıllarım aklıma geliyor. Gençlik yılları özlenmez mi, özlüyorum lakin nerede bulalım onu. Geçti, bitti. Eşimin güzel olmasını istiyorum, yesin, içsin, yatsın, kalksın, gezsin isterim lakin dizleri gitmiyor. Eşim gözlerini kapayana derece ona bakacağım. Artık emektar yılları bulamayız."
Yelekçi çiftinin 6 bebek dünyaya getirdiği, bunlardan üçünün yaşamını kaybetmiş olduğu öğrenildi.