Konya
İlçede benzeri ve kızıyla bahçeli ortak evde hayatını sürdüren Hasan Hüseyin Atar, AA muhabirine, çocukluklarında çobanlık yaptığını, şita aylarında da su değirmeninde çalıştığını söyledi.
Hem okula gidip aynı zamanda bu işlere bitmeme ederken sallanmak düşüncesince etraftan toplamış olduğu odun parçalarıyla oyuncaklar yaptığını özetleyen Atar, "8-10 yaşında davar güderken dikme parçalarını toplar oyuncak yapardım. Aşağı mahalleden üst mahalleye giderken de önümü kesip oyuncağımı elimden alırlardı. Yaptığım oyuncaklar bu halde bulunmayan olur, giderdi. Şimdi yeniden oyuncak hazırlamaya başladım ve bu oyuncakları toplayarak atölyemde sergiliyorum. Çeşit tür oyuncaklar yapıp, depo etmek içimde görev kalmıştı." niteleyerek konuştu.
Atar, önemsiz yaşında görmez ortak keserle icra ettiği oyuncaklar elinden alınınca aşırı üzüldüğünü, çocukluğu süresince doya doya oyuncaklarıyla oynayamadığını belirtti.
Yetişkinliğinde de hem düzentileme yaşamı aynı zamanda günce rutin işleri hasebiyle oyuncak etme hobisini bitmeme ettiremediğini dile getiren Atar, kısaca 4 senedir oyuncak yaptığını, ahşaptan icra ettiği traktör, motosiklet, tren, ev kabil oyuncakları atölyesinde toplayarak bahtiyar bulunduğunu dile getirdi.
"Oyuncaklarım baştan sona el emeği"
Oyuncakları yaparken değişik parçaları işleyerek ortak araya getirdiğini özetleyen Atar, şöyleki konuştu:
"Yaptığım oyuncaklarım baştan sona el emeği. Bunlar ortak tane değil, baktığınız devir önemsiz ortak obje görünüyor ancak ortak parçayı bilmek düşüncesince ihtimal 6-7 vakit uğraştım. Bunlar koz ağacı. Çam ağacı işlemeye gelmez, kırılır. Ben gittiğim yerde makul ahşap parçalar ararım, sanayiye giderim onlar da iyi olsun araştırma görevlisi olur, odun parçaları toplarım. 4 senedir oyuncak yapıyorum. Topladığım parçaları önemsiz bayağı inceden inceye işliyorum. Bunları yapmaktan aşırı hoşlanıyorum. Ruhumu temizliyor bunları yapmak. Moralim bozukken gelip oyuncak yapıyorum, rahatlıyorum."
