Kırşehir
Kırşehir'de rüyet engelli Emre Yüksel, babaannesinin 23 senedir verdiği destekle yaşamın kâffesi zorluklarını aşıyor.
İzmir'de doğumunun peşi sıra konulduğu kuvözde gözleri bantlanmadığı düşüncesince beyinden hücre revan damarın kuruması zımnında engelli artan Emre Yüksel'i (25), 2 yaşlarındayken anne ve babasının ayrılmasıyla Kırşehir'de bekâr canlı babaannesi Zeynep Atmaca yanına aldı.
İlkokul, rüştiye ve ortaöğretim yıllarında babaannesinin iri desteğini gören Yüksel, Anadolu Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Önlisans Programı ikinci sınıfta terbiye görüyor.
Son üç aydır haftanın dü haset Cacabey Gençlik Merkezine revan Emre Yüksel, çalıştırıcı Adem Doğan ile sportif faaliyetlere katılıyor, babaannesi ve eli uz belletici Tuğba Kılıç'la da el becerisi kursunda çaput bebek, bileklik, kolye ve hediyelik kayıt üretiyor.
Emre'nin adeta gören gözü bulunan 64 yaşındaki babaanne Zeynep Atmaca, AA muhabirine, doğumunun peşi sıra rüyet yetisini kaybeden torununun gören gözü, markajcı eli ve revan ayağı olmaya mücahede ettiğini söyledi.
Emre'ye 23 senedir cemaat çıktığını tabir fail Atmaca, "Hep ego ilgileniyorum. Ama bulunduğu düşüncesince doktoruna ego götürüyorum, yemeğini ego yediriyorum, tıraşını da ego yapıyorum." dedi.
Torunuyla etle keski kabilinden olduklarını tamlayan Atmaca, şu şekilde bitmeme etti:
"Emre babaannesiz ortak sahn sürdüremez, ego de Emre'siz sahn sürdüremem. İkimiz ortak ad gibiyiz. Aramızda baş döndürücü yârenlik bağı var. Ben gökçe gökçe edebiyat ağırbaşlı akıl ameliyatı geçirdim. Ayılırken 'Emre nerede, onun yemeğini verdiniz mi?' sanarak bağırmışım. Emre var ise ego varım, olmadan ego yokum. Fedakarlık mı yârenlik mi ne der derseniz deyin lakin ona baş döndürücü zaafım var."
Torununun tutarak hastalığı da olduğunu özetleyen Atmaca, "Beynindeki ortak alışkanlık kuruluşa yapmış. Aşırı bulut var, yürüyemiyor. Geçen yıl ramazan ayında tutarak geçirdiğinde zapt edemedim. Merdivenlerden düştü, belini kırdı." sanarak konuştu.
"Gençlik merkezine gideli tutarak nöbeti geçirmedi"
Atmaca, Emre'nin yaşamının ev ve ekol ortada geçtiğini, 3 aydır da Cacabey Gençlik Merkezine gittiğini dile getirerek, "Gençlik merkezine gideli aşkın şükür 3 aydır tutarak nöbeti geçirmedi. Burada arkadaşları, hocalarıyla diyalog kurduğu düşüncesince ruhsal kendisine aşkın rahatlıyor. Buraya erişince aşkın bahtiyar ve dobra oluyor." ifadelerini kullandı.
"Babaannem gören gözüm, markajcı acıklı oluyor"
Emre Yüksel de darülfünun eğitimini tamamlayıp ilmek görevlisi olmayı istediğini, mesleğini eline alınca da babaannesine bakmayı dilek ettiğini söyledi.
Gençlik merkezinde kendisini aşkın bahtiyar hissettiğini vurgulayan Yüksel, şunları kaydetti:
"Buradaki arkadaşlarımı aşkın seviyorum. Onlarla beraberce aktiflik yapıyoruz. Adem hocayı aşkın seviyorum, benimle ilgileniyor. Tuğba hocam ve babaannemin sebebiyle çaput bebek, bilezik yapıyorum. Babaannem benim gören gözüm markajcı acıklı oluyor. Görme engelli olduğum düşüncesince ego bekâr yapamıyorum. Babaannem asistan olmakta bana. Gençlik merkezinde sosyalleşiyorum, on paralık sıkılmıyorum. Evden çıkıp buraya neşet etmek aşkın bahtiyar ediyor beni."
