İstanbul
Dünya Sağlık Örgütü (DSÖ) verilerine göre, evren genelindeki engelli sayısının 1 milyarı aştığı ve tahminî gelişigüzel 5 engelliden 4'ünün büyümekte bulunan devletlerde yaşamış bulunduğu bildirildi.
Engellilik, ortak afiyet sorunuyla şahsi ve çevresel faktörler arasındaki etkileşimi anlatım ediyor.
Engellilerin sayısı çabucak artmaya bitmeme ederken, artışın başat sebepleri kendisine nüfus bilimsel eğilimler, süreğen afiyet sorunlarındaki çoğalma ve ihtiyarlama gösteriliyor.
Dünya genelinde ortak milyardan ortak tomar bireyin engelli bulunduğu kestirim edilirken, bu nüsha evren nüfusunun yüzdelik 15’ine istikbal ediyor.
Öte taraftan 15 gözyaşı ve boyun tahminî 190 milyon eş fonksiyonel hareketlerde ehemmiyetli müşkülat yaşıyor ve rutin afiyet hizmetlerine gerekseme duyuyor.
DSÖ, doğrudan her insanın yaşamının muhtemelen ortak devrinde arızi yahut kalımlı ortak cins engelle dirlik karşıya kalmasının beklenen bulunduğunu belirterek engelli insanların acemi tip koronavirüs (Kovid-19) salgınından orantısız biçimde etkilendiğinin altını çizdi.
İnsan hakları ihlallerine verilen kalıyorlar
Engelliler, bedenî engellerin beraberinde engelli oldukları düşüncesince verilen kaldıkları insanoğlu hakları ihlalleriyle de boğuşmak durumunda kalıyorlar.
Dünyanın nice bölgesindeki engelliler şiddet, istismar, ön sakatlık ve biçimsiz prosedür üzere çabucak ortak tomar hak ihlaline verilen bırakılıyor.
Engelli erler başkaca afiyet veya sağ esen ait hizmetlere muvasala noktasında engellemeler, ayrımcılık ve damgalamalarla karşılaşabiliyor.
Engelliler, afiyet hizmetlerinden müstefit olmak istediklerinde ön sakatlık ve ayrımcılığa verilen bırakılarak ceninisakıt kalitede misyon kabul geçirmek durumunda kalıyorlar.
DSÖ, engellilerin, afiyet sistemlerinin kâffesi seviyelerinde, başta de ortak numara aşama afiyet hizmetlerine bütünleşmiş edilmesinin acele ortak biçimde yaygınlaştırılmasının önemine dikkati çekiyor.
Sağlık hizmetlerine erişimde maddesel bariyer
Engellilik sonuç denli gam gösterebiliyor ve engelli insanların birileri şümullü afiyet bakımı ihtiyaçlarına gerekseme duyarken, bazılarının bahis konusu bakımlara gereksinimi olmayabilir. Ancak kâffesi engelliler, gelişigüzel insanoğlu üzere asliye afiyet hizmetlerine erişime gerekseme duyuyor.
Düşük gelirli devletlerde canlı engellilerin yarısından fazlasının makul afiyet hizmetlerini karşılayacak olanaklara erbap bulunmadığı kestirim ediliyor.
Engelliliğin ceninisakıt gelirli devletlerde elan münteşir olması ve engellilikle fakr arasındaki akıllıcasına orantı, engellilikle mücadelenin en sansasyonel yolunun içtimai kalkınma bulunduğunu ortaya koyuyor.
Birleşmiş Milletler (BM) Engelli Hakları Sözleşmesi’nin 25. Maddesi, engelli insanların ayrımcılığa uğramadan en erdemli afiyet olanaklarına idrak hakkını savunuyor. Ancak aşırı az iklim engelli vatandaşları düşüncesince tam kalitede afiyet hizmeti sunuyor.
Birçok engellinin asliye afiyet hizmetinden istifade yapmak düşüncesince gezi ve asliye derman harcamalarını bile karşılayamayacak vaziyette bulunduğu anlatım ediliyor.
Engellilerin yüzdelik 80’i büyümekte bulunan ülkelerde
BM’nin aktardığı verilere göre, ortak bilyon engellinin yüzdelik 80’i büyümekte bulunan devletlerde yaşıyor.
Engelli nüfusun tahminî yüzdelik 46’sı 65 gözyaşı ve boyun kişilerden oluşuyor.
Söz konusu verilere göre, gelişigüzel iptidai hanımdan birinin yaşamının ortak bölümünde engelli olması beklenen görünürken, bu oranın çocuklarda 10’da ortak seviyelerinde görüldüğü kestirim ediliyor.
Öte taraftan engellilerin şiddete verilen kalma olasılığının 4 ila 10 kıvrım elan ortak tomar bulunduğu belirtiliyor.
