Konya
Dedesinin yönlendirmesiyle 1966'da daha 15 yaşlarında saat tamircisinin yanı sıra işi öğrenen Kalaycı, 1975'te çağ de çalışmış bulunduğu 10 metrekarelik öz dükkanını açtı.
Çevresinde işine bulunan sevdasıyla ve şehirde artan sonuç antika saat tamircisi şekilde aşina Kalaycı, mesleğine ve yaşama değgin tecrübelerini AA muhabirine anlattı.
Kalaycı, 1970'li senelerde saat tamirciliğinin yeğleme edilen mesleklerden bulunduğunu belirterek, "Dedem okumamı istemedi. O gündüz düşüncesince parlak şekilde tanıdık mesleklerdendi. Beni bu bölgeye yöneltti." dedi.
Zamanla mesleğin inceliklerini öğrendiğini vurgulayan Kalaycı, 9 sene sonraları öz dükkanını açtığını söyledi.
Çoğu saati tamirat etmeyi deneyim galat kanalıyla öğrendiğini özetleyen Kalaycı, "Mesleğini sevmezsen güzel olamazsın. Seveceksin ki güzel olacaksın. Burada tamirat ettiğim bir fazla fazla saati ustamdan tek görmedim. Fakat saati elime aldım, 'Ya eş birlikte güçlü parçasından bunu bu bir duruma getirmiş. Ben işlenmiş ürünün tamirini bozukluk yapamayayım.' dedim. Bu işi ego ustalardan öğrenmedim. Merak ettim, anca öğrendim." sanarak konuştu.
Her saatin kendine özgü nitelikleri olduğuna yer veren Kalaycı, tamirat etmiş bulunduğu gelişigüzel saat mekaniğinin gizemi çözülecek birlikte giz üzere iptila uyandırdığını anlatım etti.
Tamiri ağır antika saatler vardığında ayrı birlikte coşku yaşadığını tamlayan Kalaycı, derinlemesine müddet uğraştığı saatlerden hâlâ aşırı esenlik aldığını söyledi.
Kalaycı, 1500, 1600'lü senelerde işlenmiş saatlerin tamire geldiğini anlatarak, "Eski saatlerin parçaları olmadığı düşüncesince kimilerini elde yaparız. 1600'lü senelerde imal edilen saatler geliyor. Parçasını hatırlamak imkansız. 2-3 çarktan acemi birlikte çark yapıyoruz. Bazen dava çıkarsa da çalıştırıyoruz şükürler olsun. 100 yaşındaki adamla 18 yaşındaki birlikte dilaver birlikte mümkün mu?" dedi.
"Bizim meslekte sabretmezsen olmaz"
Kalaycı, arada sırada birlikte saat düşüncesince günlerce uğraştığını ama mesleğini sevilmiş bulunduğu düşüncesince sabırla iş verdiğini vurguladı.
Eski saatlerin nice parçasının az geldiğini dile getiren Kalaycı, şunları kaydetti:
"Bakacaksın az buçuk kafayı çalıştıracaksın, eski gördüklerinle karşılaştıracaksın, derken yapıtı meydana çıkaracaksın, bütünü bu. Bizim meslekte sabretmezsen olmaz. Saati sabahleyin söküyorsun, akşama bitiremiyorsun. Bazen iş yaparken telefon nüans bakmam. Çünkü bıraktığın zaman bire birlikte yerden başlayamazsın. Sil yeniden birlikte daha. Eski saatlerin hakkıyla eline aldığın zaman birlikte bambaşka bulunduğunu görüyorsun. O saatlerde işçilik, görk ve iş var. Biz de mesleğimize iş verdiğimiz düşüncesince emekle meydana getirilen saatleri aşırı seviyorum. Adam yalıtım olmadığı zaman saat yapmış, tamirat etmiş. Bu iş vererek oldu. İnsan nite ona bakmaz? Ben beğeni alıyorum. Şimdi tornadan çıkmak saatler önümüze geliyor, ego ondan nite beğeni alayım? İşçilik, el emeği, cezaevi nuru yok. Bazı otomobil inşası nitelikli saatler de mevcut tabi, onlardan da beğeni alıyorum. Zevkler ve elvan tartışılmaz."
Kalaycı, mesleği iptila fail ve yapmayı düşünen gençlere, "Saati, elinize huzur hazırlamaya çalışın, kırın yanıma kadın size kez göstereyim. İnsan istedikten sonraları gelişigüzel bilinçlilik başarılır. Sadece isteyeceksin. Mesleğinize bedel verin, sabredin ve en güzelini hazırlamaya çalışın. İnsan sorumluluk yapar, kusursuz köle olmaz." sanarak seslendi.
Bir müşterisinin tamirat edilmesi düşüncesince getirmiş bulunduğu saati almaya gelmediğini dile getiren Kalaycı, "30 senedir dirimsel de namına veririm." düşüncesiyle saati taktığını söyledi.
Kalaycı, ömrü yettiği sürece candan ilişkin bulunduğu zanaatını sabırla ve dostlukla sürdüreceğini laflarına ekledi.
