Muş
.w3-content { max-width: 100%; margin: auto;} .w3-tooltip, .w3-display-container {position: relative;} .w3-black, .w3-hover-black:hover { color: #fff!important; background-color: #000!important;} .w3-display-left { position: absolute; top: 50%; left: 0%; transform: translate(0%,-50%);-ms-transform: translate(-0%,-50%);} .w3-display-right { position: absolute; top: 50%; right: 0%; transform: translate(0%,-50%);-ms-transform: translate(0%,-50%);} .w3-btn, .w3-button {-webkit-touch-callout: none;-webkit-user-select: none; -khtml-user-select: none;-moz-user-select: none; -ms-user-select: none;user-select: none;} .w3-btn, .w3-button {border: none;display: inline-block;outline: 0;padding: 8px 16px;vertical-align: middle;overflow: hidden;text-decoration: none;color: inherit;background-color: inherit;text-align: center;cursor: pointer;white-space: nowrap;}Muş'ta göçerler yayladaki sonuç günlerini geçiriyorİlkbaharda Diyarbakır'dan gelmiş olarak yaylaya çıkan göçerler, içtimai yaşamdan ve teknolojiden uzak, doğayla iç içe hayat sürüyor. Bazı göçerlerin devir dolayısıyla geçmiş olduğu bugünlerde, bölgedeki iyi havayı okazyon bilici aileler birlikte müddet elan yaylada konaklamayı yeğleme etti.
Erkeklerin, hayvanların tagaddi ve bakımını icra ettiği Şenyayla'da, hanımlar ise günce atlatmak ve aşındırmak pişirme işiyle ilgileniyor.
Göçerlerden 103 yaşındaki Halime Koçağa, gazetecilere, atalarından devraldıkları kıl deri geleneğini yüzyıllardır sürdürdüklerini söyledi.
Ömrünün şişman bölümünün hayvancılıkla geçtiğini anlatım fail Koçağa, şöyleki konuştu:
"Yaylaya çıktığımızda hayvanları sağardık, kapçık ayranı yapardık. Çobanlara, misafirlere aşındırmak yapardık ve kurduğumuz tandırda atlatmak pişirirdik. Kalan yersiz çağımızda ise kıl çadırı yapardık. Keçi kılından, 4-5 hanımla fakat 20 günde birlikte kıl çadırı apiko bir vaziyete getirirdik. Yazın yaylada, kışın köyde ömrümüzü şişman seviyede çadırda geçirdik. Hayvancılık yaptığımız düşüncesince kıl deri bizim düşüncesince baş döndürücü önemlidir."
Hamit Koçağa, 20 bin küçükbaş ve 7 bin yöresinde kocabaş hayvanlarının olduğunu belirterek, "İlkbahar mevsimiyle yaylaya çıkmaya başlıyoruz. Sonbahara derece kıl çadırlarda kalıyoruz. Zorlu birlikte iş fakat çadırlar su geçirmez, ortamında ferah ferah barınabileceğimiz hayat alanıdır. Ben 58 sene önceki çadırda doğmuşum. Hayatımızın şişman kısmı kıl çadırda geçti." niteleyerek konuştu.
Kadın göçerlerden Muhbet Gölbaşı da yayla yaşamını sevdiğini anlatarak, "Ekmeğimizi kendimiz pişiriyoruz. Köyde ot bulunmadığı düşüncesince yaylaları yeğleme ediyoruz. Peynir ve sütlerimizi sattık. Kışlık ihtiyacımız peynir, tereyağı, yoğurt denli ürünlerimizi hazırladık. Birkaç devir sonraları da evimize döneceğiz." ifadelerini kullandı.